– Przykro mi, kochanie – szepnęła bezradnie. – Tak mi przykro.

krawacie opierał się niedbale o kamienną ścianę. Nie widziała go od dwóch tygodni. Po
zastanawiając się, czy to możliwe, że usłyszą coś jeszcze gorszego.
szkolnej masakry. Technicy policyjni byli już w drodze, tak samo funkcjonariusze powiatowi
Korowinowi opadła szczęka, co w połączeniu z drwiącą, zarozumiałą maską, którą na
– Pięć lat.
O’GRADY: Tak. Mama nas odwozi. Becky nie znosi szkolnego autobusu. Kiedyś
– No dobrze, dobrze. Nie wszyscy moi pacjenci są nieszczęśliwi. Jest jeden zupełnie
herbaty, poprosiwszy władykę o pozwolenie, wyciągnęła z torebki robótkę). – Mężczyzn nie
Quincy nie śnił o córce. Nad ranem przewracał się z boku na bok, przeżywając na nowo
tam wie, kiedy mu się w mózgu pomąciło, może już do Araratu przybył całkiem szurnięty, a
Kapitan znów chwycił przeciwnika za bary, rozpędził się i rzucił go, tym razem już nie na
– Otóż to. A tak z ciekawości, czy wiesz, kto to zrobił?
próbuj się wymknąć, bo i tak cię znajdę. Na-
jego oczy. Bezradne, nienawistne, nieprzytomne. Znam to spojrzenie. Patrzyłam na te ciała i

Wydawało mu się, że zżerały ją wyrzuty sumienia – nie dlatego, że go zdradziła, i to nie
Splunęła mu prosto w twarz.
To nie tak, że świadomie zignorowała jego opory i zaszła w ciążę. Nie zaplanowała tego,
do baz danych, ktoś szanowany w Parker Center, kto poprzez Jonasa Hayesa dowie się, jak
względu na Jennifer.
Kamera rejestrowała każdy ruch O1ivii.
Nie powinni mieć kłopotów ze zdobyciem nakazu. Na miejscu zbrodni znaleziono krew tej samej grupy co krew Caitlyn, samochód taki jak jej widziano tej nocy koło domu Bandeaux, rozwodziła się ze zmarłym w nieprzyjemnych okolicznościach, a Bandeaux
gasiła niedopałek w wielkiej popielniczce stojącej przy drzwiach. Zapach papierosa unosił się
– Miałem trochę wolnego.
śmierci Jennifer, ale niemożliwe, by żyła.
– A nie mówiłem? – zawołał Barney Na molo wybuchły krzyki. Wszystkie inne odgłosy
Może on tylko blefuje.
włochate psisko, zapewne cięższe od niej. Dzieciaki odjechały, bez słowa „przepraszam”, pies
weneckiego lustra. Zapewne Andrew Bledsoe i Riva Martinez – liczą, że popełni błąd i powie
– W każdej chwili. – Ale tonie w jej stylu.